ترام‌ های سرتخت و سرگرد در کلیشه سازی دیجیتال چاپ فلکسو

در کلیشه سازی دیجیتال ترام ها به دو شکل تشکیل می‌شوند . به شکل سر گرد و سر تخت .

ترام‌های سرگرد شکل نرمال برای کلیشه سازی دیجیتال می‌باشد و علت گرد شدن سر ترام‌ها وجود اکسیژن در مرحله نوردهی می‌باشد. برای تولید ترام سرتخت به روش‌های مختلف اکسیژن را باید از کلیشه دور کرد.

ترام‌های سرتخت از زمان کلیشه سازی آنالوگ وجود داشته که در آن روش فیلمی که بر روی کلیشه خام وکیوم میشد مانع از رسیدن اکسیژن به کلیشه می‌شد و اندازه ترام به اندازه سطحی بود که نور یووی از فیلم عبور می‌کرد و سطح روی کلیشه به تخت می شد .

ترام‌های سرگرد از حالت نرمال ترام کوچکتر هستند و بطور مثال اگر شما در فایل ترامی با درصد ۵۰ داشته باشید ممکن است در کلیشه تولید شده با روش دیجیتال معمولی ترامی حدود ۳۵ درصد تولید شده باشد و سر ترام از سطح رویی کلیشه کمی پایین تر و گرد می شود.

امروزه روش‌های متنوعی از طرف شرکت‌های مختلف که در زمینه کلیشه‌ سازی فعال هستند ابداع شده است . بطور مثال آنها از روش‌هایی مانند لمینت کردن و یا استفاده از گازهایی خاص برای دور کردن اکسیژن استفاده می‌کنند. البته امروزه کلیشه هایی هم به بازار آماده که نیازی به استفاده از دستگاههای گران قیمت ندارد و ترام های آنها سرتخت می باشد و حتی بدون میکروسل می‌توانند انتقال بسیار بالایی داشته باشند.

ترام‌های سرگرد مزایای قابل توجهی هم در چاپ فلکسو دارند. با توجه به نوک تیز بودن ترام‌های سرگرد ، اندازه چاپ شده آنها نسبت به ترام‌های سرتخت کمتر می‌باشد و فید شدن رنگ به صفر را بهتر انجام می‌دهند.

کلیشه‌های دیجیتال با ترام‌های سرتخت در مناطق روشن تصویر مشکلات زیادی دارند. ترام‌گذاری اف‌ام معمولا برای این نواحی استفاده می‌شود ولی متاسفانه به شکل نقطه‌های تیره در سطح چاپ دیده می‌شوند.

وقتی در مورد تن پلات ها صحبت می‌کنیم میکروسل ها در ترام‌های سرتخت بهتر عمل می‌کنند چون کلیشه‌های دیجیتال با ترام سرتخت میکروسل‌ها را بهتر نگه می‌دارند و به این علت انتقال بهتری هم دارند.

در ترام‌های سرگرد ، ۲۰ میکرون بالای کلیشه به علت وجود اکسیژن به خوبی نوردهی نمی‌شوندو در حین پروسه شستشو از بین می‌روند . بنابراین نمی‌توان میکروسل‌هایی با اندازه کمتر از ۲۰ میکرون را تولید کرد.