کلیشه‌ چاپ فلکسو و هر چیزی که درباره آن باید بدانید

درروش آنالوگ برای تهیه تصویری که بتوان بر روی کلیشه خام منتقل کرد از دستگاه ایمیج‌ستر استفاده می‌کردند که هنوز هم برای کارهای کم کیفیت‌تر مثل چاپ روی کارتن و یا سفارش‌هایی که تصاویری باکیفیت بالا ندارند استفاده می‌شود.

درروش دیجیتال که از کلیشه‌های مخصوص استفاده می‌کند برای انتقال تصویر به سطح کلیشه از دستگاهی بنام CDI استفاده می‌شود. البته CDI نام دستگاهی است که شرکت Esko  تولید کرده است و بیشترین تعداد را در سطح جهان دارد.

به‌غیراز دستگاه CDI دستگاه‌های دیگری نیز برای تولید کلیشه‌های دیجیتال وجود دارد که از قدیمی‌ترهای آن می‌توان به دستگاه Creo  که امروزه بانام شرکت Kodak  بیرون می‌آید نام برد.

البته جدیداً چینی‌ها هم وارد این بازار شده‌اند و دستگاه‌هایی برای رقابت در بازار کلیشه‌های دیجیتال تولید کرده‌اند.

در کلیشه‌های فوتوپلیمری نحوه ساخت کلیشه به این صورت است که مولکول‌های کلیشه به‌صورت مونومر هستند و وقتی نور یووی به آن‌ها می‌خورد به شکلی پلیمر درمی‌آیند و نسبت به قبل در برابر الکل و مرکب مقاوم‌تر می‌شوند.

در دنیای کلیشه‌های دیجیتال اصطلاحات زیادی وجود دارد که متأسفانه در بازار ایران به گاهی به‌ اشتباه استفاده می‌شوند.

به‌طور مثال در فنّاوری که شرکت اسکو برای تولید کلیشه‌های دیجیتال استفاده کرده است به اصطلاحاتی مثل HD Flexo  و یا Full HD Flexo  بر‌می‌خوریم که در این فنّاوری‌های ترام گذاری از تکنیک‌هایی مثل Dot Support و یا Microcell استفاده می‌شود.

شبیه این اصطلاحات در شرکت Kodak نیز وجود دارد و به مواردی مثل فنّاوری ترام گذاری NX برمی‌خوریم و در آن اصطلاحاتی مثل DigiCap  استفاده می‌شود. دیجی‌کپ‌ها دارای الگو‌های متفاوتی هستند تا بتوانند مثل میکروسل‌ها در فنّاوری شرکت اسکو انتقال مرکب را بیشتر کنند و یا به عبارتی دنسیته مرکب چاپی را بالاتر ببرند.

برای اینکه بتوانم کلیشه‌سازی و انواع آن و روش‌های تولید آن را توضیح بدم، اقدام به تولید ویدیویی کردم که نتیجه چند سال مطالعه و تحقیق و کار در بهترین کلیشه‌سازی‌های ایران بوده است. در این ویدیو سعی کردم که هر چیزی که لازم است در مورد کلیشه بدانید را توضیح دهم.