زاویه ترام ها در چاپ فلکسو با چاپ‌های دیگر متفاوت است. اگر با مبحث ترام‌ها آشنایی داشته باشید، می‌دانید که وقتی یک فایل در لیتوگرافی ریپ می‌شود هرکدام از رنگ‌ها هنگامی‌که به شکل ترام درمی‌آیند به خود زاویه‌ای می‌گیرند.

اگر این زاویه‌ها به‌درستی تنظیم نشوند، در چاپ دچار مشکلی بنام پیچازی می‌شویم که به شکل یک سری الگوی تکراری، سطح قسمت‌های ترامه کار را می‌گیرند و سفارش چاپی را دچار مشکل می‌کند.

در چاپ افست این زاویه‌ ترام ها به این صورت تنظیم می‌شوند. تیره‌ترین رنگ را (مشکی) در زاویه ۴۵ درجه قرار می‌دهیم که بیشترین دید را دارد و روشن ‌ترین رنگ را (زرد) در زاویه ۹۰ درجه که کمترین دید را دارد قرار می‌دهیم.

در چاپ برای اینکه پدیده پیچازی در کوچک‌ترین حالت خودش قرار بگیرد، رنگ ها باید حداقل از هم ۳۰ درجه فاصله داشته باشند؛ بنابراین دو رنگ باقی مانده سایان و مژنتا را با ۳۰ درجه اختلاف با مشکی قرار می‌دهیم.

پس رنگ سایان را در زاویه ۱۵ درجه و رنگ مژنتا را در زاویه ۷۵ درجه قرار می‌گیرند.

همه این زاویه‌هایی که درباره‌شان صحبت کردیم مربوط به چاپ افست بودند ولی در چاپ فلکسو این زاویه‌ها فرق دارند.

زاویه ترام ها در چاپ فلکسو

چون در چاپ فلکسو سیلندر مهمی بنام آنیلوکس داریم. آنیلوکس‌ها دارای حفره‌های ریزی هستند که شکل قرارگیری این حفره‌ها زاویه خاصی را تشکیل می‌دهد. آنیلوکس‌ها در چاپ فلکسو معمولاً یکی از زاویه‌های ۳۰، ۴۵ و یا ۶۰ درجه را دارند.

طبق استاندارد ۱۲۶۴۷ رنگ‌های سایان و مژنتا و مشکی حداقل باید ۳۰ درجه باهم اختلاف زاویه داشته باشند .
رنگ زرد می‌تواند با اختلاف ۱۵ درجه با آن‌ها قرار بگیرد . چون کمترین دید را دارد و در صورت پیچازی شدن دیده نمی شود .
هیچ رنگی نباید با زاویه حکاکی آنیلوکس شما هم زاویه باشد.

بنابراین در کلیشه‌سازی‌ها این زاویه‌ها را حدود ۷٫۵ درجه تغییر می‌دهند تا با زاویه های آنیلوکس هم زاویه نشوند. این ۷٫۵ درجه را می‌توانیم به اعداد زاویه‌های افستی اضافه و یا کم کنیم.